In het bookmagazine en op onze website worden regelmatig columns gepubliceerd van onze vaste en gastcolumnisten. Soms scherp, soms vooral grappig, maar altijd bedoeld om u even aan het denken te zetten.
Wilt u ook een keer een column schrijven voor PO Management? Neemt u dan contact met ons op via het contactformulier.
Per 1 augustus is het nieuwe onderzoekskader van kracht. Sommige besturen hebben al kennisgemaakt met het nieuwe toezicht, anderen zullen daar in de komende vier jaren mee te maken krijgen.
Wat doet u? Gaat u uw werkwijze aanpassen op basis van de informatie die u nu heeft over het nieuwe toezicht, of gaat u op de oude voet verder en wacht u wel af?
Kom, laten we eens een klein uitstapje maken. Heeft u de debatten en de discussies over het Lerarenregister ook gevolgd de laatste tijd? Een groep leraren sputterde flink tegen, maar een ruime meerderheid in de Eerste Kamer stemde voor deze wet.
Heeft u wel eens van ‘Het Wonder van Londen’ gehoord? In amper 15 jaar tijd hebben de slechtst presterende scholen van Engeland een ware metamorfose ondergaan. Ze zijn omgetoverd tot juweeltjes. Een ontwikkeling die niemand voor mogelijk had gehouden. In 2002 haalde slechts 22 procent van de arme leerlingen in Londen het voor hogere vervolgopleidingen vereiste diploma. In 2013 was dat bijna 50 procent. Buiten Londen steeg dezelfde groep van 17 procent naar bijna 26 procent. Een schril contrast toch? Het Wonder van Londen laat volgens de Nottingham Trent University zien dat het onderwijs in de achterstandswijken net zo goed is – en eigenlijk natuurlijk veel beter, naar toegevoegde waarde gemeten – dan op de elitescholen in de welvarende wijken.
Ik moet een jaar of tien geweest zijn. Mijn ouders gingen in die tijd nog wel eens ‘uit rijden’ op zondagmiddag. Niet om ergens naartoe te gaan, maar gewoon om een stukje te rijden. Gelukkig hoefde ik niet meer mee en had het rijk voor mij alleen. Op een van die zondagen besloot ik spontaan om de afwas te doen. Met veel plezier en vol verwachting uitkijkend naar de reactie van mij ouders deed ik de afwas. Mijn moeder was blij verrast toen ze thuiskwam.
De week erna gingen mijn ouders weer ‘uit rijden’, maar deze keer gaf m’n moeder mij de suggestie mee om de afwas weer even te doen. Ik heb de afwas gedaan, maar de lol was er in één klap helemaal vanaf. Ik denk dat iedereen dat gevoel wel snapt en herkent. Wat geeft het een energie om zelf keuzes te mogen maken en wat maken wij hier in het onderwijs weinig gebruik van.
Onlangs las ik een artikel van Rob Martens in OnderwijsInnovatie : ‘Docentprofessionalisering is een ijsberg’ (Onderwijsinnovatie, nr. 1, maart 2017, pp. 11-13). Martens is wetenschappelijk directeur bij het Expertisecentrum Beroepsonderwijs (ecbo), hoogleraar aan de Open Universiteit en programmaleider van het Welteninstituut OU.
Martens constateert dat het Lerarenregister geen zin heeft als leraren weinig vertrouwen hebben in nut en noodzaak ervan en het ervaren als werkdrukverhogend. Hij stelt dat docenten voor het grootste deel leren door informeel leren op de werkvloer. Het deel van de ijsberg dat onder water zit. Martens suggereert daarbij een hoge kwaliteit van dit informele leren.
Hij komt eraan hoor: de zelfrijdende school. Tien, vijftien jaar... dan is het zover. De Googles en de Tesla’s van deze wereld stoppen er al hun energie, kennis en geld in. Net als de Snappets en de Gynzy’s.
Het gaat allemaal razendsnel. Op een aantal aspecten maakt de concept-zelfrijdende school nu al minder fouten dan de traditionele school. De impact van deze ontwikkeling kunnen we ons maar nauwelijks voorstellen. Een ding is zeker: de overheid zal nieuwe wetten moeten maken. Ook de infrastructuur zal moeten worden aangepast.
Kom, laten we eens een klein uitstapje maken. Heeft u de debatten en de discussies over het Lerarenregister ook gevolgd de laatste tijd? Een groep leraren sputterde flink tegen, maar een ruime meerderheid in de Eerste Kamer stemde voor deze wet.
Erno Mijland schrijft en spreekt over onderwijs en leren, technologie, digitale didactiek, gamen en gamification, creatief denken, talent en loopbaan.
‘We hebben Harry gevonden. Harry staat symbool voor het andere standpunt, het andere geluid, de andere mening, de andere blik. Met daarbij de wens dat we de minderheidsstem, de afwijkende mening, verwelkomen in plaats van wegduwen’, schrijft de Academie voor Organisatiecultuur op haar website.
We kunnen terugkijken op een zeer geslaagde en inspirerende Nationale Schoolleiders Top (NST) op 8 oktober. Vanuit de gezamenlijke ambitie voor beter onderwijs waren ruim 500 schoolleiders en tientallen CEO’s bij elkaar. Aan de ongeveer 70 ronde tafels ontstond een levendige discussie. Door te sparren met topmanagers van bijvoorbeeld Philips, KLM, Microsoft, ING, Bol.com en McKinsey, konden persoonlijke dromen en ambities worden uitgewisseld en kwam het onderwerp persoonlijk leiderschap prominent aan bod.
Copyright PO Management
